Son yıllarda yapay zeka aracılığıyla yazılan birçok içerik çıkıyor karşımıza. Resim yapan, müzik besteleyen yapay zeka; öykü, roman yazmaya da başladı. Yazarlık artık herkesin yapabileceği bir mesleğe dönüşebilir mi? Yazarlar işsiz kalır mı? Bu ve benzeri soruları ister istemez kendimize soruyoruz. Çizgi romanlar, şarkı sözleri, tiyatro oyunları ile yazım hayatına giren yapay zeka, edebi eserlerin içine de dahil olmaya başladı. Kimi yazarlar yapay zekadan yardım aldıklarını itiraf ettiler. Hatta Amazon'un kitap rafları, yapay zeka tarafından kaleme alınan eserlerle dolmaya başladı.
Geçenlerde bir haber sitesinde karşıma çıkan içerik, bu konu üzerine düşünmeme neden oldu. Bir 'Game of Thrones' hayranı, seriye yapay zeka aracılığıyla alternatif bir son yazıyor. Haber bunun üzerine. Haberi okuduktan sonra, bu durumun ne kadar korkutucu olabileceğini düşündüm ve üzerine yazmam gerektiğini hissettim.
Gelişen teknolojilerle birlikte, hayatımıza her geçen gün daha fazla dahil olan yapay zeka ve robotlar bir çok tartışmayı da beraberinde getirdi. İnsanlığın sonu olabileceğini savunanlar olduğu gibi aksini söyleyenler de mevcut. Daha önceki yazılarımda bu konudan bahsettim. Tabi ki teknolojinin insanlığa faydaları yadsınamaz, her ne kadar korkutucu tarafları olsa da. Fakat konu sanat ise bence biraz gelenekçi davranmalıyız. Yapay zeka kusursuz bir edebi eser, müzik ya da başka bir sanat eseri ortaya çıkarsa bile, bu alanın dışında kalmasından yanayım. Çünkü sanat, insan duygularının dışavurumu ve yansımasıdır. Bu yüzden insanlardan bağımsız düşünülemez.
E-kitaplarla başlayan teknolojinin edebiyata etkisi, artarak devam ediyor. E-kitapları da oldum olası soğuk bulmuşumdur. Tercih edenlere lafım yok, çünkü mevcut şartlarda kitap fiyatları insan bütçesini sarsacak seviyelere çıkmış durumda. Yine de ben basılı kitapların yerine herhangi bir şeyi koyamıyorum. Kitabın yavaş yavaş çevrilen sayfalarının verdiği his, o kendine has kokusu benim için önemli. İçerik aynı olsa da e-kitaplar bana bu sıcaklığı vermiyor. Ayrıca kitaplar sadece okunup geçilecek şeyler değildir. Kitaplıkta yerini almalı, ara ara oradan alınıp kokusu içe çekilmeli, rastgele sayfaları çevrilmeli ve mümkün olduğu kadar başka insanlarla paylaşılmalıdır. En azından benim için öyle. Yine de e-kitap ya da sesli kitap okuyanlara lafım yok. Tercih meselesi. Fakat yapay zekanın bu alana dahil olması beni oldukça rahatsız ediyor. Önüne gelen herkes yazar olabileceği gibi, yazarlık bir meslek olarak da ortadan kalkabilir.
Birçok yazarın yapay zekadan yardım aldığını itiraf etmesinin yanı sıra tamamen yapay zeka ile yazılan kitaplar, işlerini yapay zekaya yaptıran senaristler her geçen gün daha fazla karşımıza çıkmaya başladı. İşin kötü yanı, ortaya çıkan eserin ne kadarının yapay zeka ile yazıldığını ölçebilecek programlar da yeterli değil.
Sonuç olarak, insanın ürettiği şeylerin her geçen gün değer kaybettiğini görmek beni üzüyor. İnsanın yapabileceği en önemli şey üretmek olmasına rağmen. Bunun en güzel şekli ise sanattır. Daha kolay, daha rahat bir hayat istiyoruz; o yüzden her şeyi makineleştirdik ama söz konusu sanat olunca böyle bakamayız, bakmamalıyız. Edebiyat, teknoloji tarafından yapılabilecek kadar basit bir şey değildir. Edebiyat; yoğun duygular, yüksek donanım, bolca okuma, disiplin, araştırma ve bunları kağıda dökebilme yeteneği ister. Zaten kitaplar yazarlarının hayatından bağımsız düşünülemez. Aksi durumda ortaya çıkan eser edebiyat olmaz. Bu yüzden yapay zeka tarafından ortaya çıkarılan eserler, isminden de anlaşılacağı üzere yapay kalır. Çoğunluk ne düşünür, nasıl tepki verir bilemem ama ben edebiyatı olduğu gibi seviyorum..
